Помогите не большой апавядальны тэкст

Помогите не большой апавядальны тэкст

Ідзе карова Маша шукаць сына свайго, цяля Алёшка. Не відаць яго нідзе. Куды ён прапаў? Дадому ўжо пара. А цялё Алёшка набегаўся, стаміўся, лёг у траву. Трава высокая - Алёшка і не відаць. Спалохалася карова Маша, што прапаў яе сын Алёшка, ды як замыкаем што ёсць сілы: - Му-у! Пачуў Алёшка мамчын голас, ускочыў на ногі і ва ўвесь дух дадому. Дома Машу падаіць, надаілі цэлае вядро парнага малака. Налілі Алёшка ў каганец: - На, пі, Алёшка. Узрадаваўся Алёшка - даўно малака хацеў, - усё да дна выпіў і каганец мовай вылізаў. Напіўся Алёшка, захацелася яму па двары прабегчыся. Толькі ён пабег, раптам з будкі выскачыў шчанюк - і ну брахаць на Алёшка. Спалохаўся Алёшка: гэта, пэўна, страшны звер, калі так брэша гучна. І кінуўся бегчы. Ўцёк Алёшка, і шчанюк больш брахаць не стаў. Ціха стала кругам. Паглядзеў Алёшка - нікога няма, усё спаць пайшлі. І самому спаць захацелася. Лёг і заснуў у двары. Заснула і карова Маша на мяккай траве. Заснуў і шчанюк у сваёй будкі - стаміўся, увесь дзень брахаў. Заснуў і хлопчык Пеця ў сваёй ложачку - стаміўся, увесь дзень бегаў. А птушка даўно ўжо заснула. Заснула на галінцы і галоўку пад крыло схавала, каб цяплей было спаць. Таксама стамілася. Увесь дзень лётала, мошак лавіла. Усе заснулі, усе спяць. Не спіць толькі вецер начны. Ён у траве шамаціць і ў кустах шамаціць.